Indonesië verslag DAG 1&2
Door: Janna Verdonk
Blijf op de hoogte en volg Janna
05 Augustus 2014 | Nederland, Rheden
ik had bedacht dat ik deze week elke dag wat wilde schrijven over m'n Indonesië avonturen... Nou, lekker gaat dat als je begint op dinsdag avond!
DAG 1
Maar goed, over Indonesië... Ik was mijn mobiel dus vergeten uit de bus mee te nemen en de dag voordat we vertrokken lag ik een soort van ziek in bed(ik stond mezelf niet toe op dat moment ziek te zijn/raken), dus ik voelde me behoorlijk klote toen we een tussenstop hadden in Dubai, waar ook nog eens bleek dat mijn pasje niet op wereld dekking stond. Gelukkig bestaat er zoiets als internet en heb je aardige mensen met een tablet op deze aarde rondlopen, die dan ook nog zo vriendelijk zijn je die te lenen zodat je een mailtje naar je ouders kan sturen (denken ze eindelijk van me af te zijn...), zodat ik in het vliegtuig van Dubai naar Jakarta met een ietsje geruster hart kon slapen, en in Jakarta een mailtje terug had met dat de werel dekking(of zoiets) geregeld was! Op Jakarta stond Koes, de reisleider, op ons te wachten voor een 3 uur lange busreis naar Bogor (waarvan 2 uur file)... Hoe vermaak je je dan? Het aantal mensen op een brommer tellen! Wij telden er 4 maar het kunnen er meer zijn...
Op een soort parkeerplaats stappen we over in kleine busjes(angkots) altands, onze bagage in 2 busjes en 1 busje met leerlingen. De begeleiders vergeten in te stappen maar Koes blijft rustig... Slapen in De Tara huis, waar we, als we willen Nederland-Brazilië mogen kijken(Mij niet gezien, ik was nog niet chagrijnig genoeg ofzo...).
DAG 2
De volgende dag mogen we onze slaapspullen al weer opruimen omdat we doorgaan, eerst weer in de angkots naar de parkeerplaats, waar we in grote trucks worden gestopt(met bagage) en waar tot onze verassing ook 6 (in elke truck 3) Indonesische studenten in zitten die de volgende dagen op Java met ons meereizen. Ze vertellen dat ze voorrondes hebben gehouden om aan deze reis te mogen deelnemen. Na 2 uur hobbelen en stuiteren komen we aan bij een waterkrachtcentrale aangelegd door Nederlanders, wat je kon zien aan het logo op de machines, het Hengelose STORK. Na een lange presentatie van half Indonesisch en half Engels gaan we naar ''beneden'' naar daar waar het water uiteindelijk terecht komt en de turbines laat draaien voor de stroomvoorziening van een groot deel van Java. Het werkt namelijk zo, er stroomt een rivier, er staat een dam die een deel van het water in een bassin laat stromen en dat water stroomt verder naar beneden totdat het uitkomt bij de turbines en die laat draaien en uiteindelijk stroomt het weer verder de rivier in, want het andere deel van het water laat de dam doorgaan als rivier... (Als je hebt niet snapt, wees niet getreurd, nadat ik er een hele dag ben geweest snapte ik dat het energie zou moeten opwekken...)
Na een lunch met alleen onze groep, de mensen van De Tara Foundation die voor het programma zorgden en de Indonesische studenten zijn moslims en deden mee aan de ramadan, zijn we met angkots naar het bassin en de dam gegaan om daar langs de kant vuilnis te rapen. Er liepen steeds drie kleine jongetjes achter ons aan die absoluut niet wilde helpen(waarschijnlijk zagen zij het niet eens als troep) maar wel ons wilde observeren(tja... rare blanken die een beetje dingetjes gaan oprapen en in een vuilniszak dumpen terwijl wij die daar juist voor de sier hadden neergelegd!). Het uitzicht was wel prachtig als je eenmaal aan de top was, dus moest iedereen op de foto en toen reden de angkots weg... Haha... wij snel naar beneden lopen, was er daar ook een mooi uitzicht, dus nog meer foto's!!! Gelukkig stonden de busjes 300 meter verder op ons te wachten, en konden we daarmee terug naar het kantoor van Indonesia Power om onze tassen op te pakken en door te rijden naar een school waar wij zouden slapen voor 2 nachten.
Op de school waar we eigenlijk naar toe zouden gaan had de groep voor ons ook al geslapen (Graaf Huyn) en een van hun leerlingen had wc-papier in het gat in de grond gegooid! Totaal onbegrijpelijk! (Ik moet toegeven dat het bij mij de eerste paar keren ook mis ging, gelukkig was door het wonder genaamd de Toiletborstel! Dus zo onbegrijpelijk was het nou ook weer niet) Daardoor mochten wij niet meer op die school komen... Voordeel: op die school waar wij naar toe zijn geweest was nog nooit een groep van Global geweest, waardoor iedereen daar nog zo nieuwsgierig was (soms op het irritante af; ik bedoel, is het echt zo interessant als een paar blanken hun bedje voor de nacht klaar staan te maken of hun bordje met eten op eten? (nieuwsflash: ja dat was het, zo interesant zelfs dat we in de plaatselijke krant zijn gekomen met een foto gemaakt met een blackberry voor de beste kwaliteit)) en zo oprecht handelde...We sliepen in 2 lokaaltjes, een voor de meisjes en een voor de jongetjes. Die van de meisjes was te klein om ook nog de vrouwelijke begeleiders te bergen, en in die van de jongens sliepen ook 2 Indonesische moslim jongens.Na wat overleg sliepen de vrouwelijke begeleiders in het lokaal bij de jongens met een muur van stoeltjes... (Dat was alleen voor het idee dat de vrouwen en de mannen toch apart slapen, maar je kon gewoon alles zien door die muur van stoeltjes)
De hele dag regende het (niet onaangenaam, de temperatuur was alsnog om in te zweten) en s'avonds was geen uitzondering. Voor het eten moest je je schoenen buiten laten staan zodat die van mij kleddernat waren, maar wel snel opdroogbaar zodat ik ze de volgende dag wel weer aan kon. Na het avondeten, dat we wel met de Indonesiërs konden hebben omdat het om 6 uur donker begint te worden en om 6.15 uur donker is, had De Tara Foundation wat spelletjes voorbereid, ook een spel om ons in vier groepen te verdelen, orang oetan (oeh ah ah), tijger (raorrr), slang(ssssssssssssssssss) en gekko(tokke(zoals ze in Indonesië zeggen)), ik hoorde in de groep gekko thuis...
Daarna was iedereen doodop van een drukke eerste programma dag, maarrrrr... Eerst het dagboek schrijven! Ik was al lang begonnen enzo, maar anderen hebben het meteen op gegeven... Toen lichten uit en proberen te slapen te midden van allemaal zeurende moskeemannen (niet beledigend bedoeld, want als je goed luisterde zongen ze gewoon allemaal de lionking!) en later kippen/hanen...
WORDT VERVOLGD
DAG 1
Maar goed, over Indonesië... Ik was mijn mobiel dus vergeten uit de bus mee te nemen en de dag voordat we vertrokken lag ik een soort van ziek in bed(ik stond mezelf niet toe op dat moment ziek te zijn/raken), dus ik voelde me behoorlijk klote toen we een tussenstop hadden in Dubai, waar ook nog eens bleek dat mijn pasje niet op wereld dekking stond. Gelukkig bestaat er zoiets als internet en heb je aardige mensen met een tablet op deze aarde rondlopen, die dan ook nog zo vriendelijk zijn je die te lenen zodat je een mailtje naar je ouders kan sturen (denken ze eindelijk van me af te zijn...), zodat ik in het vliegtuig van Dubai naar Jakarta met een ietsje geruster hart kon slapen, en in Jakarta een mailtje terug had met dat de werel dekking(of zoiets) geregeld was! Op Jakarta stond Koes, de reisleider, op ons te wachten voor een 3 uur lange busreis naar Bogor (waarvan 2 uur file)... Hoe vermaak je je dan? Het aantal mensen op een brommer tellen! Wij telden er 4 maar het kunnen er meer zijn...
Op een soort parkeerplaats stappen we over in kleine busjes(angkots) altands, onze bagage in 2 busjes en 1 busje met leerlingen. De begeleiders vergeten in te stappen maar Koes blijft rustig... Slapen in De Tara huis, waar we, als we willen Nederland-Brazilië mogen kijken(Mij niet gezien, ik was nog niet chagrijnig genoeg ofzo...).
DAG 2
De volgende dag mogen we onze slaapspullen al weer opruimen omdat we doorgaan, eerst weer in de angkots naar de parkeerplaats, waar we in grote trucks worden gestopt(met bagage) en waar tot onze verassing ook 6 (in elke truck 3) Indonesische studenten in zitten die de volgende dagen op Java met ons meereizen. Ze vertellen dat ze voorrondes hebben gehouden om aan deze reis te mogen deelnemen. Na 2 uur hobbelen en stuiteren komen we aan bij een waterkrachtcentrale aangelegd door Nederlanders, wat je kon zien aan het logo op de machines, het Hengelose STORK. Na een lange presentatie van half Indonesisch en half Engels gaan we naar ''beneden'' naar daar waar het water uiteindelijk terecht komt en de turbines laat draaien voor de stroomvoorziening van een groot deel van Java. Het werkt namelijk zo, er stroomt een rivier, er staat een dam die een deel van het water in een bassin laat stromen en dat water stroomt verder naar beneden totdat het uitkomt bij de turbines en die laat draaien en uiteindelijk stroomt het weer verder de rivier in, want het andere deel van het water laat de dam doorgaan als rivier... (Als je hebt niet snapt, wees niet getreurd, nadat ik er een hele dag ben geweest snapte ik dat het energie zou moeten opwekken...)
Na een lunch met alleen onze groep, de mensen van De Tara Foundation die voor het programma zorgden en de Indonesische studenten zijn moslims en deden mee aan de ramadan, zijn we met angkots naar het bassin en de dam gegaan om daar langs de kant vuilnis te rapen. Er liepen steeds drie kleine jongetjes achter ons aan die absoluut niet wilde helpen(waarschijnlijk zagen zij het niet eens als troep) maar wel ons wilde observeren(tja... rare blanken die een beetje dingetjes gaan oprapen en in een vuilniszak dumpen terwijl wij die daar juist voor de sier hadden neergelegd!). Het uitzicht was wel prachtig als je eenmaal aan de top was, dus moest iedereen op de foto en toen reden de angkots weg... Haha... wij snel naar beneden lopen, was er daar ook een mooi uitzicht, dus nog meer foto's!!! Gelukkig stonden de busjes 300 meter verder op ons te wachten, en konden we daarmee terug naar het kantoor van Indonesia Power om onze tassen op te pakken en door te rijden naar een school waar wij zouden slapen voor 2 nachten.
Op de school waar we eigenlijk naar toe zouden gaan had de groep voor ons ook al geslapen (Graaf Huyn) en een van hun leerlingen had wc-papier in het gat in de grond gegooid! Totaal onbegrijpelijk! (Ik moet toegeven dat het bij mij de eerste paar keren ook mis ging, gelukkig was door het wonder genaamd de Toiletborstel! Dus zo onbegrijpelijk was het nou ook weer niet) Daardoor mochten wij niet meer op die school komen... Voordeel: op die school waar wij naar toe zijn geweest was nog nooit een groep van Global geweest, waardoor iedereen daar nog zo nieuwsgierig was (soms op het irritante af; ik bedoel, is het echt zo interessant als een paar blanken hun bedje voor de nacht klaar staan te maken of hun bordje met eten op eten? (nieuwsflash: ja dat was het, zo interesant zelfs dat we in de plaatselijke krant zijn gekomen met een foto gemaakt met een blackberry voor de beste kwaliteit)) en zo oprecht handelde...We sliepen in 2 lokaaltjes, een voor de meisjes en een voor de jongetjes. Die van de meisjes was te klein om ook nog de vrouwelijke begeleiders te bergen, en in die van de jongens sliepen ook 2 Indonesische moslim jongens.Na wat overleg sliepen de vrouwelijke begeleiders in het lokaal bij de jongens met een muur van stoeltjes... (Dat was alleen voor het idee dat de vrouwen en de mannen toch apart slapen, maar je kon gewoon alles zien door die muur van stoeltjes)
De hele dag regende het (niet onaangenaam, de temperatuur was alsnog om in te zweten) en s'avonds was geen uitzondering. Voor het eten moest je je schoenen buiten laten staan zodat die van mij kleddernat waren, maar wel snel opdroogbaar zodat ik ze de volgende dag wel weer aan kon. Na het avondeten, dat we wel met de Indonesiërs konden hebben omdat het om 6 uur donker begint te worden en om 6.15 uur donker is, had De Tara Foundation wat spelletjes voorbereid, ook een spel om ons in vier groepen te verdelen, orang oetan (oeh ah ah), tijger (raorrr), slang(ssssssssssssssssss) en gekko(tokke(zoals ze in Indonesië zeggen)), ik hoorde in de groep gekko thuis...
Daarna was iedereen doodop van een drukke eerste programma dag, maarrrrr... Eerst het dagboek schrijven! Ik was al lang begonnen enzo, maar anderen hebben het meteen op gegeven... Toen lichten uit en proberen te slapen te midden van allemaal zeurende moskeemannen (niet beledigend bedoeld, want als je goed luisterde zongen ze gewoon allemaal de lionking!) en later kippen/hanen...
WORDT VERVOLGD
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
