Indonesië

Wauw, wat een indrukken! Drie weken Indonesië en ik ben een hele ervaring rijker! Ik heb het super naar mijn zin gehad en een geweldige tijd met de hele groep beleefd!

De leukste momenten vond ik sporten met de Indonesische kinderen die je helemaal niet kan verstaan maar door te voetballen of te basketballen of andere sporten heb je zoveel lol samen!

Aan het begin van de reis is bijna de hele groep ziek geweest (waarschijnlijk iets met het eten) maar dat heeft alleen maar voor een hechtere groepsband gezorgd!
Ik ben toen niet ziek geweest, pas op de reisdag, het vliegen van Java(Jakarta) naar Kalimantan(Pontianak), ben ik een beetje ziek geweest...

In Sintang hebben we kennis gemaakt met de leden van een Engelse club van een middelbare school waar we via Facebook al contact mee hadden gemaakt, en wat was het gezellig om ze in het echt te zien! Zij zijn later nog vaak naar het longhouse van de pater, onze slaapplek gekomen om gezellig te kletsen...

Op een van de avonden in Sintang kregen we een nieuw programma te horen... Ons oude programma kon niet meer doorgaan. We zouden eigenlijk naar Ensaid Pajang gaan en daar 5 dagen verblijven, maar Ensaid Pajang zat zonder water, of in ieder geval met weinig water, dus daar konden we niet naar toe... Toch hadden ze in Sintang een heel leuk programma voor ons gemaakt, met zelfs een middagje zwembad! Daarna kwamen de leraren aan met kaarten van onze ouders!(Op een van de ouderavonden hadden ze die uitgedeeld en laten schrijven) Dus dat waren een heleboel gelukkige tranen! En toen kwamen de Engelse club studenten eraan met broodjes en cakejes en iets brownie achtigs!!! De avond kon niet meer stuk!!!

In Tembak was er een stromende rivier met water waar we ons heerlijk hebben kunnen wassen en kunnen zwemmen! Ook daar hebben we een leuk programma gehad en op zondag ochtend, de laatste dag met een programma hebben we de mis in de kerk bijgewoond. Daar heeft de burgemeester nog een paar woorden over ons gesproken, dat hij zo dankbaar was dat wij hierheen kwamen om te laten zien aan de lokale bevolking hoe belangrijk hun oerwoud is, dat wij,westerse blanken, hun oerwoud willen bezoeken en er over willen leren! En dat Remco (een van de begeleiders) zijn slippers kwijt was en dat als iemand die gezien had ze terug wil brengen!

Op alle plaatsen waar we zijn geweest hebben er mensen met ons foto's gemaakt en we staan zelfs op de voorpagina van de lokale krant in Barengkok! Ik heb zelf in de bus in Nederland mijn mobiel laten liggen en dus zonder moeten doen, wat ik achteraf wel prettig heb gevonden, ik heb alleen mijn muziek gemist!

Eenmaal aangekomen met de bus heb ik papa en mama en Loes en Luuk weer kunnen knuffelen en al m'n verhalen kunnen vertellen en wat Indonesische souveniertjes geven!

Bedankt iedereen voor deze geweldige reis!!!